ဘူတာအို

ဘူတာအို မိုွင္းျပျပေကာင္းကင္ေအာက္မွာ လူတစ္ေယာက္မတ္တပ္ရပ္ကာ ရထားေတြလာလာၾကည္.တာ ကြ်န္ေတာ္သတိထားမိသည္။သူ၏ရပ္တည္ျခင္းက ပတ္၀န္းက်င္ရွိအရာအားလံုးကိုမသိသလုိ။ေရြးလ်ားေနေသာတိမ္ေတြေနာက္လည္းမလိုိက္၊ အေျပးသြားေနေသာေလညွင္းႏွင့္လည္းခရီးမႏွင္ ၊ အေသာ.ေၾကြေနေသာရြက္၀ါေၾကြပမာမျပဳ။မိုးဦးေလ၏ စူရွရွ အပ္ဖ်ားျဖင့္ထုိးသလို စူးရွလွေသာ ေလအသြားကိုလည္းဂရုမမူ။လူအုိက အေ၀းကို ေတြးေငးေနသည္။သူမ်က္ႏွာမွာ ကာလသံုးပါး၏ တုိက္စားမွု့ေၾကာင့္ အေရးေၾကာင္းေတြရွိသည္။ ေလာကဓံကို သယ္ပိုးခဲ. ၇ေသာေၾကာင့္ သူခါးေတြပင္ ကိုင္းလွျပီ။ သို.ေသာ္ ရထားေတြကိုျမင္လွ်င္ေတာ. သူမ်က္လံုးေတြက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျဖင့္ ၀င္းလဲ.လာတတ္သည္။ညေနတိုင္း သည္ဘူတာအုိမွာ သူသည္အဖုိးအုိကိုေတြ.ေနရသည္။က်ေနအုိမ်က္ႏွာမူေနတတ္ေသာ အ၇ြယ္လြန္တဦး။ တခါတေလေတာ. သူမ်က္လံုးေတြက ရထားလာ၇ာဘက္ဆီ ေမွ်ာ္လင့္ၾကီး စြာေငးေမွ်ာ္ေနတတ္သည္။တကယ္ဆိုေတာ. သူတ္ို.ျမိဳမွာ ဘူတာဆိုလုိ. အုိေဟာင္းေနေသာ...

Read More

နီကိုရဲ (သုိူ.မဟုတ္ )ရနံ.ျပယ္သြားေသာႏွင္းဆီတစ္ပြင့္

ေႏြညရဲ. ေလကတသုန္သုန္။ညရဲ. ကိုယ္သင္းရနံ.ကိုရွဳရွိက္ရင္း ကြ်န္ေတာ္နဲ.ကိုရဲ စကားေတြေျပာခဲ.ၾကသည္။ ကိုရဲ ရဲ.ေရွမွာ ဂ၇င္းရြင္၇ယ္ ၀ီစကီ တစ္ပုလင္း။ပုလင္းက မတ္တပ္၇ပ္လုိ.။ပုလင္းထဲမွာ လဲ.လဲ.ထေနတဲ.၀ီစကီေတြက တစ္၀က္ခ်ိဳးက်သာြးျပီ။ တစ္၀က္ျပည္္.ေနတယ္ ေျပာ၇င္လည္း ၇မယ္ထင္တယ္။ဖန္ခြက္ထဲမွ ေသာက္လက္စ ၀ီစကီက မီးေရာင္အလက္မွာ ၀င္းခနဲ ။ 'ဘဲဥ ဦး ေရႊေအာင္ ၇ဲ. ၇သစာေပရဲ. ၇သ ဖတ္ျပီး ျပီလား "  " အင္း " အထက္တန္းေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ ဆယ္ေက်ာ္သက္က ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ "နာလည္းလား"  ကြ်န္ေတာ္ ခပ္ယဲ.ယဲ. ျပံဳလုိက္သည္။ အျငင္း၀ါက်တစ္ေၾကာင္းသံုးလုိက္ သည္။  သိပ္နားမလည္းဘူးး စာေ၇းဆရာက ခပ္မိန္.မိန္.လုပ္ေနသည္။"မင္းစာေရးသင္.တယ္ ဘဲဥ"   ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ခ်င္မူးတူး ျဖစ္ေနရာမွ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္မ်က္လံုးျဖင့္ ၾကည္.လုိက္သည္။ ညကတိတ္ဆိတ္ေနသည္။သန္းေခါင္ပင္ေက်ာ္ျပီ မဟုတ္လား။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမီးကင္းမွ သံေခ်ာင္း ကို ပ်င္းတြဲတြဲ ေခါက္သံ...

Read More

သံစံုၾကဴးတဲ့ည

ညကတိတ္ဆိတ္လို႔.ခုန္ေနတဲ့ၾကယ္သံတခၽြင္ခၽြင္လည္းမရွိအေတြးကိုစကားအက်ယ္ၾကီးေၿပာမယ့္လမင္းလည္းမရွိေလၿပည္လည္းလက္ၿပတ္က်သစ္ရြက္ေတြညပ္ခဲေနတဲ့ညေပါ့..အဲဒီညမွာကတိစကားနဲ႔အမွားဦးသူစားတမ္းၿဖစ္ခဲ့တယ္။ပန္းပြင့္ေတြကကိုယ္ပြင့္တဲ့ပန္းကိုကိုယ္ၿပန္ပန္ထားတဲ့ညကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ရင္ခုန္သံအၿပန္အလွန္မ်ိဳေနၾကတဲ့ညသန္းေခါင္ယံလေရာင္ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကတၿဖည္းၿဖည္းမင္းဘက္ကိုပါသြားတဲ့ညအဲဒီညမွာစကားလံုးေတြရင္ပတ္ေပၚဝုန္းကနဲဝုန္းကနဲခုန္တက္လာၾကၿပီးမွဘာမွမေၿပာပဲသစၥာရွိရွိအေသခံသြားခဲ့တယ္။မ်က္ရည္ေတြေဖာက္ခ်ၿပီးစမ်က္လံုးထဲေနာင္တငါးတစ္ေကာင္တစ္ဖ်ပ္ဖ်ပ္ခုန္ေနတဲ့ညအေမွာင္ႏုထံစြန္႔ခဲ့တဲ့အနမ္းဦးတို႔ေပ်ာ္ပါးၿမဴးတူးတဲ့ညခံစားမႈမွာ ဥိးေႏွာက္တစ္ၿခမ္းတိတိညြတ္ကြင္းမိတဲ့ညအဲဒီညမွာငယ္ေဖာ္..ငယ္ေပါင္း…ေက်ာင္းေနဖက္..သူငယ္ခ်င္း…အခင္ဆံုး..အခ်စ္ဦး..အခ်စ္ဆံုး..အဲဒီစကားလံုးေတြတစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္အေသကိုက္ၾကၿပီး..ေမာသြားေတာ့အေမွာင္ထဲ အိပ္ေမာက်ေနခဲ့တယ္။ ။နီကိ...

Read More

ေစတနာလြန္ . . . ကၽြန္

လူ႔ေလာကတြင္ ဆိုးသည္မ်ားကို ၾကံဳေတြ႕ရသလို ေကာင္းသည္ မ်ား ကိုလည္း တစ္ခါတစ္ရံ ဆံုေတြ႕ရတတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ထိုေန႔က စာေပမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနခဲ့ၿပီး ေနာက္အိမ္ျပန္ရန္ အခိ်န္ေရာက္သျဖင့္ 38 လမ္းအေပၚလမ္း (ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္း) ရုပ္ရွင္ရံုထိပ္မွ အိမ္ျပန္ရန္ ကက ေတြကို လက္ညိႇဳး ေထာင္ျပီးတားရပါသည္။ ကက ငွားရသည္ကလညး္မလြယ္ပါ။ တခိ်ဳ႕ ကားသမားေတြက တားတုန္းမွာ ထိုးရပ္လိုက္ေသာ္လည္း သြားမည့္ေနရာကို ေျပာသည့္အခါတြင္ ကၽြန္ေတာ္အဲ့ဒီဘက္ မေရာက္ေတာ့ဖူးဗ် ဆိုျပီး ထြက္သြားတတ္ၾကသည္။ တခိ်ဳ႕ ကေတာ့ ဘာမွ်ပင္မေျပာပဲ ေမာင္းထြက္သြားတတ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သတိတၾကီးႏွင့္ ကက ကို ငွားေန ရျခင္းျဖစ္ ပါသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲမွာလည္း ေစ်းသည္ေတြ အသံကညံကာ လူေတြက ႐ႈတ္ေထြးေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ လူေတြသည္  ကိုယ့္အိမ္ ကိုယ္ျပန္ ၾကဖို႔ အလုအယက္ျဖစ္ေနၾက၏။ ဒါဆိုလွ်င္ ကိုယ့္အိမ္ကေန ကိုယ္စြန္႔ၿပီး ဘာေၾကာင့္ဒီၿမိဳ႕ထဲကို ေရာက္ေနရသနည္း...

Read More